Jer Lucerne Sadrži supstance neophodne za zdravlje probavnog trakta i sluzokože – hlorofil, karotenoide, vitamine A, Kiu, vlakna i esencijalne aminokiseline, lucerna se može opisati kao lekovita biljka, odnosno koristi se za regeneraciju želuca i probavnog sistema.
Koje druge sastojke sadrži lucerna?
Zbog obilja sastojaka, lucena ima veoma bogatu istoriju upotrebe. Zbog izdržljivosti i brzine svojih konja hranjenih lucernom, Arapi su visoko cijenili ovu biljku i nazivali je al-fac-facah, odnosno ocem svake hrane. Španci su kasnije skratili ovo ime i nastao je novi, nama poznatiji oblik imena – lucerna. Biolog Frank Bouer nazvao je lucerku (latinski: Medicago sativa) velikim iscjeliteljem nakon što je utvrdio da lišće sadrži onoliko koliko 8 egzogenih aminokiselinapotvrđujući reputaciju lucerke kao visokokvalitetne proteinske hrane za ljude i životinje. Alfalfa je bogat izvor vitamina A, B1, B6, C, E, U i K i bogat je mineralima, posebno kalcijumom, fosforom, kalijumom, gvožđem i cinkom.
Koja lekovita svojstva ima lucena?
Pored neupitnih nutritivnih vrednosti, ova biljka ima i lekovita svojstva, zbog čega se vekovima koristi u tradicionalnoj kineskoj medicini, gde su je lekari preporučivali za lečenje gastrointestinalnih oboljenja, posebno čira na želucu i dvanaestopalačnom crevu. Ayurvedski ljekari su lucerku prvenstveno koristili za liječenje čireva i za pomoć probavi, ali su je prepisivali i za bolove kod artritisa i zadržavanje vode (edem). Medicina 19. vijeka bilježi upotrebu listova lucerke kao tonik za probavne smetnje, anemiju i za stimulaciju laktacije kod dojilja. Jedan od osnovnih sastojaka lucerke je vitamin U – biljni enzim koji podstiče regeneraciju oštećene sluzokože probavnog sistema, odnosno potpomaže zacjeljivanje čira na želucu.
Šta je vitamin U i čemu služi?
Vitamin U dobio je ime od te riječi ulcusšto u prijevodu s latinskog znači čir. Po svom hemijskom obliku je S-metilmetionin i najviše ga ima u namirnicama kao što su kupus, grašak, spanać, šparoge, brokula itd. Međutim, kako je vrlo nestabilan i na nešto višim temperaturama, svaka toplotna obrada ovih hrana dovodi do njenog raspadanja. Pretpostavlja se da je osnovni mehanizam djelovanja vitamina U je sposobnost vezivanja i inaktivacije histamina, molekule koja igra važnu ulogu u nastanku čira na želucu. Naime, histamin dovodi do lučenja želučanog soka; što je veća proizvodnja histamina, to je veće lučenje želudačnog soka, što rezultira razvojem čira. Vitamin U se vezuje za histamin, što čini histamin neaktivnim, čineći sadržaj želuca manje kiselim i čir brže zacjeljuje.
Alkalizirajuće djelovanje lucerke – neutralizira želudačni sok
Pored vitamina U lucerna sadrži značajnu količinu hlorofila i minerali koji su odgovorni za alkalizirajući efekat, odnosno neutralizaciju želučane kiseline. Alfalfa podržava zacjeljivanje rana stimulirajući rast novog tkiva, čime se smanjuje rizik od bakterijskih infekcija. Zahvaljujući velikom sadržaju vlakana, ublažava zatvor i nadutost, a kao nopal i inulin ima prebiotički učinak. Prirodni je diuretik, pa je lucerna korisna u prevenciji infekcija mokraćnih puteva. Budući da ima alkalizirajuće i diuretičko djelovanje, može biti koristan dodatak terapiji zglobova i reumatskih bolova. Zbog bogatstva minerala, alkalizirajućeg hlorofila i supstanci sa fitoestrogenskim svojstvima, lucerka se smatra saveznikom žena u prevenciji osteoporoze.
Lucerne jača oslabljeno tijelo, doprinosi njegovom čišćenju i alkalizaciji.
Kome se preporučuje upotreba proizvoda sa lucernom i kako pojačati njeno dejstvo?
Kako dozirati proizvode od lucerne i koliko dugo se može koristiti
Preporučeno prema literaturi dnevna porcija lucerke je 2-4 g, ali se i veće količine mogu bezbedno uzimati po preporuci dijetetičara ili doktora.
Zbog visokog sadržaja vitamina rastvorljivih u mastima, koji se – za razliku od vitamina rastvorljivih u vodi – akumuliraju u organizmu, lucerka se može uzimati u kontinuitetu 2-3 meseca, nakon čega treba napraviti pauzu od mesec dana.
Kontraindikacije za upotrebu lucerne. Ko ne može koristiti lucernu?
Ljudi koji uzimaju oralne antikoagulanse ne bi trebali jesti lucernu ili drugu hranu koja je sadrži vitamin K ili treba konsultovati lekara. Lucerku ne bi trebalo da konzumiraju osobe koje pate od autoimunih bolesti.
